skip to content

Mimetz, Jenny, geb. Elkan

Mimetz, Jenny, geb. Elkan

 

 

erstellt von Friedhelm Ebbecke-Bückendorf Zuletzt aktualisiert: 15.12.2011

Familienname

Mimetz

Vorname

Jenny

Geburtsname

Elkan

Geburtsdatum

26.10.1912

Geburtsort

Eschweiler

Familienstand

Verheiratet, Hochzeit am 10.06.1938 in Eschweiler

Mutter

Paula Elkan geb. Weissfeld * 18.08.1891 Duisburg

Vater

Benno Elkan * 04.04.1879 Eschweiler

Geschwister

Ihre beiden Schwestern Hilde (Hilda) Cohn geb. Elkan und Helga Elkan überlebten.

Anschrift Hilde Cohn (1999): Werner & Hilde Cohn, Elisha Towers 611, Yair-Katz-Street, 34636 (?) Haifa, Israel

Ehepartner

Fritz Mimetz * 29.09.1906 Warden, ermordet wahrscheinlich 1943

Kinder

 

Weitere Verwandte

 

Beruf

Buchhalterin

Letzte Adressen

Marienstraße 45 (jetzt Primuspalast),

ab 10.08.1938 Marktstraße 32 in Susteren NL

Deportation etc.

 

Todesdatum

16.07.1943

Todesort/ Ursache

Ermordet im  Vernichtungslager Sobibor

Sonstiges

Älteste Tochter von Paula und Benno Elkan (siehe dort).

Jenny Mimetz war infolge einer Kinderlähmung körperbehindert und brauchte Krücken zum Gehen.

War Schülerin der Liebfrauenschule Eschweiler.

Die Familie ihres Mannes stammte vielleicht ursprünglich aus Gangelt.

Der letzte Wohnort Susteren NL von Fritz und Jenny Mimetz liegt dicht hinter der deutschen Grenze am Selfkant, in der Nähe von Gangelt. Ein Gedenkstein für die Opfer des Zweiten Weltkriegs vor dem Rathaus von Susteren führt auch ihren Namen und den ihres Mannes auf.

Jenny Mimetz-Elkan soll in den Niederlanden im Widerstand gearbeitet haben.

Stolperstein?

Verlegt am 13.12.1911 – Marienstraße 45

 

 

Quellen
 


Yad Vaschem:
 

1. Jenny Mimetz, geb. Elkan wurde 1912 in Eschweiler geboren. Sie war die Tochter von Benno und Paula. Sie war Buchhalter/-in und verheiratet mit Fritz. Vor dem Zweiten Weltkrieg lebte sie in Susteren, Netherlands. Während des Krieges war sie in Susteren, Netherlands. Jenny perished der Schoah im Alter von 31. Quelle dieser Informationen: Gedenkblatt, eingereicht von: Hilde Cohn.

 

Full Record Details for Mimetz Jenny

Quelle: Gedenkblätter

Nachname: MIMETZ

Vorname: JENNY

Geburtsname: ELKAN

Vorname des Vaters: BENNO

Vorname der Mutter: PAULA

Geschlecht: weiblich

Geburtsdatum: 1912

Alter: 31

Geburtsort: ESCHWEILER, AACHEN, RHEIN PROVINZ, Deutsches Reich

Familienstand: verheiratet

Vorname des Ehepartners: FRITZ

Ständiger Wohnsitz: SUSTEREN, LIMBURG, THE NETHERLANDS

Berufliche Ausbildung: Buchhalter/-in

Aufenthaltsort während des Krieges: SUSTEREN, LIMBURG, THE NETHERLANDS

Name des Einsenders: COHN / KOHEN / ELKAN

Vorname des Einsenders: HILDE / HILDA

 

2.Full Record Details for Mimetz Sara

Quelle: In Memoriam - Nederlandse oorlogsslachtoffers, Nederlandse Oorlogsgravenstichting (Stiftung Niederländische Kriegsgräberfürsorge), 's-Gravenhage

Nachname: MIMETZ

Vorname: SARA JENNY

Geburtsname: ELKAN

Geburtsdatum: 26/10/1912

Geburtsort: ESCHWEILER, AACHEN, RHEIN PROVINZ, Deutsches Reich

Aufenthaltsort während des Krieges: THE NETHERLANDS

Todesort: SOBIBOR,Camp

Todesdatum: 16-7-1943

 

3.Full Record Details for Mimetz Fritz

Quelle: Gedenkblätter

Nachname: MIMETZ

Vorname: FRITZ

Geschlecht: männlich

Geburtsort: WARDEN,RHEIN PROVINZ,Deutsches Reich

Familienstand: verheiratet

Vorname des Ehepartners: JENNY

Geburtsname des Ehepartners: ELKAN

Ständiger Wohnsitz: SUSTEREN, LIMBURG, THE NETHERLANDS

Berufliche Ausbildung: Buchhalter/-in

Aufenthaltsort während des Krieges: SUSTEREN, LIMBURG, THE NETHERLANDS

Nachname des Einsenders: COHN / KOHEN

Vorname des Einsenders: WERNER

Vorname des Einsenders: HILDE

Beziehung zum Opfer: Schwager

 

 

 

Gedenkbuch:
Mimetz, Sara Jenny

geb. Elkan
* 26. Oktober 1912 in Eschweiler
wohnhaft in Eschweiler

Deportation:
ab Westerbork
16. Juli 1943, Sobibor, Vernichtungslager

Todesdatum/-ort:
16. Juli 1943, Sobibor, Vernichtungslager
für tot erklärt

 


 

Andere Quellen:

 

Bericht der Nachbarin Lieselotte Gröbel.


 


 

Adressbücher

Adressbuch 1929:
Benno Elkan, Viehhändler, Marienstraße 45, Tel. 369

Adressbuch 1935:

Bruno (sic!) Elkan, Metzgerei, Marienstraße 45
und
Jenny Elkan, ohne Beruf, Marienstraße 45

 

 
 

http://www.joodsmonument.nl/person/447396

Sara Jenny Mimetz-Elkan

Eschweiler, 26 oktober 1912

Sobibor, 16 juli 1943

Bereikte de leeftijd van 30 jaar

Gezin Israel Fritz Mimetz»

Marktstraat 32, Susteren»

Israel Fritz Mimetz»

Warden, 22 september 1906

Sobibor, 16 juli 1943

Gezinshoofd

Sara Jenny Mimetz-Elkan

Eschweiler, 26 oktober 1912

Sobibor, 16 juli 1943

Echtgenote

Deze persoon wordt herdacht op een gedenkteken in Susteren. Een beschrijving van dit gedenkteken is te vinden op de website van het Nationaal Comité 4 en 5 mei.

 
 
Das Denkmal in Susteren
 
Locatie
Raadhuisplein
6114 JH Susteren (Echt-Susteren)
Herdachte groep(en)
– burgerslachtoffers Nederland
– vervolgden Nederland
– militairen in dienst van het Ned. Kon. 1940-1945

 

Vorm en materiaal
Het oorlogsmonument in Susteren (gemeenten Echt-Susteren) bestaat uit twee rechthoekige natuurstenen gedenkstenen op een natuurstenen basement. Op de gedenkstenen staat een witte tekst.

Teksten
De tekst op de linker gedenksteen luidt:
'SLACHTOFFERS TWEEDE WERELDOORLOG
"IN BLIJVENDE HERINNERING"
[Hieronder volgen de namen van dertig oorlogsslachtoffers]
"SPOREN DIE BLEVEN"
IN DE HERFST VAN 1944 WERDEN IN SUSTEREN EN DIETEREN
BIJ RAZZIA'S MANNEN OPGEPAKT EN
VOOR DWANGARBEID GEDEPORTEERD.
NIET IEDEREEN KEERDE TERUG'.
De tekst op de rechter gedenksteen luidt:
[Allereerst staan hier de namen van dertig oorlogsslachtoffers]
'"OORLOG IS ONUITWISBAAR"
SUSTEREN WERD WEER OPGEBOUWD.
OP VELE STENEN ZIJN TRANEN GEVALLEN......'

Digitaal Joods Monument
De joodse oorlogsslachtoffers die op dit gedenkteken vermeld staan, zijn tevens opgenomen in het 'Digitaal Monument Joodse Gemeenschap in Nederland'. Hierin vindt u meer informatie over deze personen met waar mogelijk een korte biografie, familierelaties en adresgegevens.

Onder het kopje 'Geschiedenis' op deze pagina kunt u op een persoonsnaam klikken om doorverwezen te worden naar het Digitaal Joods Monument.

Locatie
Het monument staat op het Raadhuisplein, naast het voormalige raadhuis van Susteren.

 

Het monument in Susteren (gemeente Echt-Susteren) herinnert aan de burgers van Susteren die tijdens de Tweede Wereldoorlog om het leven zijn gekomen. Tevens herinnert het monument aan een reeks razzia's in oktober en november 1944, waarbij de bezetter meer dan 3.000 jongens en mannen heeft opgepakt om gedwongen tewerk te stellen in de Duitse oorlogsindustrie. Ook in Dieteren werden mannen opgepakt. Van hen keerde niet iedereen terug.

Op het monument staan de namen van zestig oorlogsslachtoffers vermeld, waaronder een aantal joodse slachtoffers. De namen van de niet-joodse slachtoffers luiden:

P.H.A. Allertz, F. Allertz, P.J. van de Berg, J.L. Bokken, J.N. Bovend'Eerdt, N.H. Bovend'Eerdt, K. Emonds, G.H.W Flecken, J. Gruters, J. Gulikers, N.L. Hellebrekers, W. Hellebrekers, J.J. Herzig, H. Holtslag, J.H. Janssen, A.I. Mans, M.J. Meuleners-Wagemans, P.P. Montforts, J.J. Muijres, J. Muijres, M. Muijres-Opgenort, M.C. Muijres G. Muijres, J. Muijres, W.C. Muijres, M. Muijres, A. Muijres, L.G. Muijres, L. Muijres,

A.M. Muijres, T.M.C.H. Muijres, L. Muijres, M.C. Neutgens, J.H. Opgenort, M.C. Opgenort-Vergoossem, G.J. Pasman, J.H. Pasman, J.M.W. Pernot, J. Peeters, M.A. Peeters-Mentz, W.R.H. Peters C. Plitscher, J.G. Reijnders, M.C. Reijnders, K. Rours, M.C. Rours-Hellebrekers, J.H. Sanders, C. Schuren-Willems, A.M. Schwillens, J.L.H. Schrijen, M.J. Suijlen, P. Suijlen, J.L. Tönissen, H. van Vierzen en J.P.L. Wanten.

De namen van de joodse slachtoffers luiden:

I.F. Mimetz, S.J. Mimetz-Elkan, I.M. Voss, S.M. Voss-Rosendahl en I.B. Voss.

Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog waren vrijwel alle Duitse jongens en mannen ingelijfd in het leger. Daarom nam de bezetter in de herfst van 1944 de beslissing om ruim 3.000 jongens en mannen uit het gebied tussen Maas en Peel in Limburg verplicht tewerk te stellen in fabrieken, aan spoorwegen en op boerenbedrijven in Duitsland. Op zondag 8 oktober vond de eerste en grootste razzia plaats. Hierbij werden 2.000 jongens en mannen met geweld bijeengedreven en gearresteerd. Tijdens de kleinere razzia’s die volgden in de weken daarop zijn nog eens ruim 1.000 mannelijke inwoners uit het gebied tussen Maas en Peel opgepakt.

De situatie van de meeste dwangarbeiders was slecht: erbarmelijke huisvesting, honger, kou en slechte hygiëne. Daarnaast leefden zij in grote onzekerheid over hun eigen leven en dat van hun achtergebleven familieleden, en heerste er een permanente angst voor geallieerde bombardementen op de fabrieken waarin ze tewerkgesteld waren. Na de bevrijding, ruim een half jaar later, bleek dat 120 dwangarbeiders hun tewerkstelling niet overleefd hadden. De rest keerde, vaak geestelijk en fysiek gebroken, naar huis.

De razzia’s van oktober en november 1944 zijn de geschiedenis ingegaan als de Grote Kerkrazzia, omdat een groot deel van de mannen op zondagochtend 8 oktober werden opgepakt toen zij na afloop van de mis hun kerk verlieten. Ook zij die in de weken daarop door de bezetter van hun bed werden gelicht of van de straat werden gehaald behoren tot de groep slachtoffers van de Grote Kerkrazzia. Ter herinnering aan deze gebeurtenis en om erkenning van het leed dat de ruim 3.000 gedeporteerden werd aangedaan, is in 45 dorpen in Noord- en Midden-Limburg een monumentenreeks (bestaande uit plaquettes en een aantal monumenten) opgericht. Deze gebeurtenis is na de bevrijding namelijk een stuk vergeten oorlogstragedie geworden.

 

De Grote Kerkrazzia
Op zondag 8 oktober 1944 voerden de Duitsers in het Brabantse Helenaveen en de Limburgse dorpen op de westoever van de Maas een grootscheepse slavenjacht uit. In alle stilte omsingelden ze de dorpen en wachtten totdat de kerken vol zaten voor de Heilige Mis. En toen sloegen ze hun slag. De mannen in de kerken zaten als ratten in de val. Daarna werd er huis aan huis gezocht naar de overige mannen. Velen verstopten zich in hun onvindbare schuilplekken of in de bossen en de moerassen van de Peel. Maar 2000 mannen waren het slachtoffer. Zij werden gedeporteerd naar Duitsland. In de weken daarna werden er nog tal van kleinere razzia's uitgevoerd, waarbij nog eens rond de 1000 mannen werden opgepakt.

Deportatie
In lange colonnes moesten de gevangenen naar de Maas lopen, onder begeleiding van zwaar bewapende soldaten. Op de rechter Maasoever werden ze in veewagons gepropt, soms met 60 man in één bedompte ruimte. Op het station in Venlo werden alle wagons aan elkaar gekoppeld. Die avond reed een trein met 50 wagons de grens met Duitsland over. De mannen wisten niet wat er met hen gebeuren ging.
De volgende ochtend kwamen zij aan bij een 'doorgangskamp' in de buurt van Wuppertal, waar ze geregistreerd werden. Daarna begon de grote slavenmarkt. Bedrijfsleiders uit de buurt kwamen de mannen keuren en kiezen voor hun fabrieken en boerderijen. Familieleden, vrienden en dorpsgenoten probeerden zoveel mogelijk bij elkaar te blijven, maar dat lukte lang niet altijd.

 

Coded with valid XHTML, CSS and tested for WCAG Priority 2 Conformance.

Powered by Website Baker, design by Werbeagentur Toporowski

Copyright © 2012 - 2019